Yönetimlerine kızsak da, geriye kalan zenginlikleri, güzellikleri ve bizlere kattıkları çok değerlidir…
Tam da bu nedenle;
Ben Türkiye Cumhuriyeti’ni Tamer Karadağlı gibi değil Kemal Sunal, Tarık Akan, Adile Naşit ve Münür Özkul gibi sanatçılarla…
Alpay Özalan gibi değil Metin Oktay, Lefter Küçükandonyadis ve Baba Hakkı gibi futbolcularla…
İbrahim Tatlıses gibi değil Sezen Aksu ve Zülfü Livaneli gibi müzisyenlerle…
Nedim Şener gibi değil Ahmet Şık, Mehmet Ali Birand ve Can Dündar gibi gazetecilerle…
Binali Yıldırım gibi değil Selahattin Demirtaş gibi siyasilerle…
Orhan Pamuk’la…
Yaşar Kemal’le…
Tuncer Kurtiz’le…
Nazım Hikmet’le…
Süleyman Demirel ile değil Deniz Gezmiş ve Mahir Çayan’la…
Gaffar Okan’la…
Hrant Dink’le…
Abdi İpekçi’yle…
Kenan Evren ile değil Erdal Eren’le hatırlamak, çocuklarıma bu hatırayı bırakmak istiyorum…
Laik…
Çağdaş…
Ve aydınlık bir cumhuriyet için ben Türkiye Cumhuriyeti’ni, Recep Tayyip Erdoğan ile değil Mustafa Kemal Atatürk ile hatırlamak, çocuklarıma bu hatıraları bırakmak istiyorum…